Οι μη διάσημοι των εστιατορίων

Ο Ιούλιος γεννήθηκε εδώ και πήγε σε ελληνικό σχολείο. Νομίζω ότι το χαμόγελο είναι πάντα κολλημένο στα χείλη του. Όταν τελείωσε και το ΙΕΚ Ακμή ως Interior Designer, ξεκίνησε να δουλεύει ως ντελιβεράς σε ένα μικρό καφέ μέχρι να βρει κάποια δουλειά στο αντικείμενό του. “Μια μέρα πήγα κάποιους καφέδες σε μια εταιρεία και τους πέτυχα σε meeting. Ο υπεύθυνος κ. Ζορμπάς με ρώτησε αν ξέρω αγγλικά και όταν του είπα ότι είναι η δεύτερη γλώσσα μου, συνέχισε τις ερωτήσεις, παίρνοντας μου μια μίνι συνέντευξη εν αγνοία μου.”  Μετά από λίγες μέρες, δούλευεσ στο ξενοδοχείου του, New Taste, στο service.

Όταν ο φίλος του ο Πολ του είπε να πάει στο YOKO Sushi & Bento για συνέντευξη, τους είπε ότι ξέρει να κάνει τα πάντα. Και ήταν αλήθεια. “Γϊ’αυτό σήμερα με φωνάζουν όλοι ελβετικό σουγιά”. Τον ελεύθερο χρόνο του χορεύει, τραγουδάει, φτιάχνει videaκια για το YouTube και παίζει μπάσκετ. Είναι ο Leader της Νεανικής Χριστιανικής Κοινότητας Φιλιπιννέζων και του αρέσουν περισσότερο οι Φιλιππινέζες από τις Ελληνίδες. Όταν πάει στις Φιλιππίνες, θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του, την Ελλάδα.

O Ντάριλ, σπούδασε Μηχανικός Αυτοκινήτων και δούλεψε σε αρκετά συνεργεία. Στο YOKO Sushi & Bento νιώθει ότι βρίσκεται σπίτι του γιατί το κλίμα είναι φιλικό και οικογενειακό. “Μια φορά είχαμε όρεξη για παγωτό και τα αφεντικά, ο Νίκος και ο Γιώργος, πήγανε και αγοράσανε ένα κουτί γλυκά να φάμε. Δεν το βλέπεις αυτό συχνά σε μαγαζιά.” Βοηθάει στην κουζίνα και κάνει delivery. “Το πιο περίεργο πράγμα που μου έχει τύχει σε delivery είναι να φωνάξει ο άντρας που άνοιξε στην γυναίκα του να του φέρει το κινητό και να μου ζητήσει να βγάλουμε selfie γιατί του άρεσε το παπιγιόν μου.”

Δεν έχει νιώσει ρατσισμό. Μόνο λίγο στη σχολή, αλλά όχι από Έλληνες, περισσότερο από άλλους λαούς όπως οι Αλβανοί. “Αλλά οι Έλληνες φίλοι μου, πάντα με υποστήριζαν.” Τον ελεύθερο χρόνο του παίζει κιθάρα και μπάσκετ και είναι μέλος στο Singles for Christ της Ελληνικής Κοινότητας Χριστιανών Φιλιππινέζων.

O Φωτογράφος / Λατζέρης – Cartone, Γκάζι

“Με λένε Στέλιο Χουστουλάκη και είμαι 31 ετών. Όταν με ρωτάνε τι δουλειά κάνω λέω «φωτογράφος». Γιαυτό και πριν 2 χρόνια έφυγα από την Κρήτη και ήρθα εδώ. Το μόνο που με ενδιέφερε είναι πως θα γίνει αυτό. Εδώ και ένα χρόνο εργάζομαι 2 ημέρες την εβδομάδα στο Cartone. Ως λαντζέρης. Στην αρχή ντρεπόμουν για τον εαυτό μου και τη δουλειά μου.Είχα την εντύπωση (όπως και πολύς κόσμος) ότι το να πλένεις πιάτα σε κατατάσσει σε μια κατώτερη κατηγορία εργαζόμενου, όπου απλά πλένεις πιάτα διότι δεν είσαι ικανός να κάνεις κάτι καλύτερο. Αυτό απέχει πολύ όμως από την πραγματικότητα. Η λάτζα είναι άλλη μια δουλειά, όπως όλες οι υπόλοιπες. Θέλει καλή φυσική κατάσταση, συγκέντρωση και υπομονή. Πολλή υπομονή! Πλέον την αγαπώ και την απολαμβάνω, μιας και είναι αυτή μου με κρατά στην Αθήνα και με φέρνει πιο κοντά στα όνειρα και τους στόχους μου.”

“Δουλεύοντας σε κουζίνα, για πρώτη φορά βλέπω συνολικά την εικόνα του προσωπικού ενός εστιατορίου. Αν και δουλεύω εκεί μόνο δύο μέρες, μπορώ να πω πως πρόκειται για μια όμορφα περίεργη οικογένεια, με τα πάνω και τα κάτω της, όπως σε κάθε εργασιακό περιβάλλον. Ιδιαίτερα απολαμβάνω τις μέρες που έχει υπερβολικά πολλή δουλειά, η πίεση είναι πολλή και η ένταση στα ύψη και υπάρχει παραγωγικός χαμός! Λόγω θέσης νιώθω πιο κοντά στους chef, μιας και δουλεύουμε στον ίδιο χώρο και από αυτούς έχω λάβει την περισσότερη στήριξη στην όποια προσπάθειά μου. Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι το καταφέρνω πάντα, αυτή η δουλειά με έμαθε να σέβομαι, να προσπαθώ, να μην το βάζω κάτω και να γίνομαι καλύτερος σε ό,τι κάνω. Αυτό δεν είναι και το  νόημα άλλωστε?“

Υπεύθυνοι Βάρδιας / Ταμίες, New York Sandwiches, Αμπελόκηποι

O Κωνσταντίνος (αδερφός της Madame Ginger, γνωστός και ως Douk) και ο Θάνος, είναι υπεύθυνοι βάρδιας στα New York Sandwiches. Πιτσιρίκια, μέσα στην ενέργεια, έχουν ακόμα τις αντοχές να πηγαίνουν κατευθείαν στη δουλειά μετά από ξενύχτι και να τα καταφέρνουν μια χαρά. Μέσα από τη δουλειά έγιναν φίλοι, ξεκινήσανε μαζί τις “εξωσχολικές δραστηριότητες” και πολλά βράδια θα τους πετύχετε κάπου να πίνουν και να πειράζουν κορίτσια.

“Η πιο παράξενη παραγγελία που έχω πάρει, είναι ένα burger χωρίς μπιφτέκι….Και ένας κύριος που μπήκε μέσα με φόρα και ζήτησε μια μερίδα κοντοσούβλι!”, λέει ο Douk όσο κάνει ταμείο για να το παραδώσει στον Θάνο. Ξεκίνησαν και οι δύο τη δουλειά μέχρι να βρουν κάτι καλύτερο, αλλά έμειναν γιατί είναι καλό το κλίμα.

Ο Θάνος, είναι υπεύθυνος της βραδινής βάρδιας. “Ο Έλληνας δεν ξέρει ακόμα να τρώει burger, αλλά είναι στο χέρι μας να τον εκπαιδεύσουμε. Πολύ συχνά μας γυρνάνε πίσω “άψητα” burger ενώ είναι ψημένα όπως πρέπει.” 

#LoveOnly,
Madame Ginger