Μη σταματήσεις να μαγειρεύεις τώρα που επέστρεψες στην κανονικότητα σου

Η φίλη μου η Αγγελική δεν ξέρει κυριολεκτικά να τηγανίσει ένα αβγό ή να βράσει μακαρόνια. Πώς να το κάνουμε τώρα; Δεν ξέρει η κοπέλα. Δεν μπορούμε όλοι να ξέρουμε όλα. Κάνει άλλα πράγματα με επιτυχία, αλλά όχι να μαγειρεύει. Σκέψου μια φορά έγραψε στη λίστα του σούπερ μάρκετ “αμύγδαλο φιδέ”. Και το εννοούσε. Η Αγγελική λοιπόν στην καραντίνα έψησε ένα αποτυχημένο κέικ και πολλά επιτυχημένα. Ζύμωσε τσουρέκια, περίμενε με (ελάχιστη) υπομονή να φουσκώσουν, τα έψησε και ένιωσε την ανταμοιβή του baking (συγνώμη για το αγγλικό, αλλά ακούγεται πολύ πιο σέξυ από το “ψήσιμο”). Νομίζω έψησε και ψωμί. Έφτιαξε μπισκότα, πρασόρυζο και πολλά άλλα που δεν θυμάμαι.

Εκατομμύρια ίδιες ιστορίες συνέβησαν ταυτόχρονα σε όλον τον κόσμο: άνθρωποι ξεκίνησαν να μαγειρεύουν στην αρχή διστακτικά και στην πορεία σαν σε σπριντ στον τελικό του MasterChef. Και μετά άρχισαν να πειραματίζονται, να τολμούν, να αποτυγχάνουν, να σιγοβράζουν, να καίνε, να δημιουργούν, να ξαναπροσπαθούν, να ζυμώνουν, να ανοίγουν φύλλα, να γεμίζουν choux, να  φωτογραφίζουν τα στολισμένα πιάτα τους και τελικά να απολαμβάνουν της δημιουργίες που έφτιαξαν μέσα στην καραντίνα, σαν ένα αγχολυτικό στην πίεση. Σαν μια άλλη ψυχοθεραπεία.

Οι παραδοσιακοί, οι vegan, οι δημιουργικοί, αυτοί που αγαπούν να ζυμώνουν, εκείνοι που χαλαρώνουν όταν φτιάνουν γλυκά, όσοι άναψαν κάρβουνα στη βεράντα για πλάκα αλλά τους καλάρεσε και έψηναν τελικά κάθε δυο μέρες , οι αρχάριοι, ακόμα κι αυτοί  που δεν είχαν πιάσει στη ζωή τους τηγάνι, όλοι μαγείρεψαν από κάτι. Τι; Εκτός από τα πολυπαιγμένα ψωμιά, κέικ μπανάνας, όλα τα πασχαλινά και τα viral μπισκοτάκια της Άννας, από το feed μου παρέλασε όλος ο Τσελεμεντές, τα άπαντα του vegaνισμού, σπιτικές πίτσες, σουβλάκια, λαζάνια, μπελαλίδικα γλυκά όπως το προφιτερόλ και το γαλακτομπούρεκο, πίτες και μακαρονάδες. Πολλές μακαρονάδες.

Για πόσο μπορεί να συνεχιστεί όμως αυτό; Μεγάλη ανταμοιβή το μαγείρεμα, αλλά δεν είναι πολύ μακριά η επιστροφή στα τρελά ωράρια, στο σούπερ μάρκετ που δεν πρόλαβες να πας, στη στιγμή που θα σου λείψει το αγαπημένο σου ινδικό και τώρα έχει βάλει delivery, η στιγμή που θα έχεις μόνο λίγες ώρες στη διάθεσή σου για ν’αράξεις με πίτσα και ταινία. Τότε θα συνεχίσεις να μαγειρεύεις; Δεν λέω κάθε μέρα. Τρεις φορές την εβδομάδα, τέσσερις, θα μαγειρεύεις;

Η καραντίνα μας έφερε πίσω στις κουζίνες μας, πίσω στις ρίζες μας, πίσω στη μνήμη της γεύσης μας. Ανακαλέσαμε φαγητά αγαπημένα και δημιουργήσαμε νέες γευστικές αναμνήσεις για τους ανθρώπους μας. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η καραντίνα μας έκανε καλύτερους μάγειρες, το πιστεύω αυτό. Και για εμένα προσωπικά ήταν μεγάλο στοίχημα να “σας καταφέρουμε” να ζυμώσετε και να φουσκώσετε και να ψήσετε. To κερδίσαμε; Το χάσαμε; Εσείς θα μας πείτε.

Πόσο όμορφο θα ήταν να συνεχίσει να αποτελεί η μαγειρική για κάποιους από εμας την εβδομαδιαία ψυχοθεραπεία μας, για άλλους τον ημερήσιο διαλογισμό μας και κάποιους τον τρόπο έκφρασης μας αλλά και επικοινωνίας με τους ανθρώπους μας. Ας μην σταματήσουμε να μαγειρεύουμε, να νιώθουμε την ανταμοιβή του κόπου μας, να γεμίζουμε το σπίτι και τη γειτονιά μας μυρωδιές και να ερχόμαστε πιο κοντά με τους ανθρώπους μας. Όποτε μπορούμε ας μπαίνουμε στις κουζίνες μας κι ας γεμίζουμε τα πιάτα μας με ζεστό σπιτικό φαγητό. Η μαγειρική έκανε την καραντίνα πιο όμορφη, πιο νόστιμη και σίγουρα πιο δημιουργική, ας μην την ξεχάσουμε τόσο εύκολα.

#LoveOnly,
Madame Ginger