Στα άδυτα του διάστερου Dos Palillos

Δούλεψε στενά με τον Ferran Adria. Όταν έπεσε στο τραπέζι η ιδέα ένα ατμοσφαιρικό ασιατικό bar που θα έχει ως επίκεντρο πρώτα τον πελάτη, θα σερβίρει άψογα εκτελεσμένα και ανώτατης γεύσης πιάτα, με την καλύτερη πρώτη ύλη, είχε αμέσως την υποστήριξή του. Σταμάτησε από το El Bulli 2 χρόνια πριν κλείσει και άρχισε να δουλεύει μαζί με τον Ferran το project Dos Palillos. Το 2008 άνοιξε τις πόρτες του και το 2012 πήρε το πρώτο του αστέρι Michelin.

“Όταν έχεις δουλέψει 11 χρόνια με τον Ferran Adria, ένα αστέρι Michelin δεν σε αγχώνει. Έχεις εξαντλήσει όλο το άγχος σου δίπλα του, τόσα χρόνια.”

Είχε έρθει η στιγμή που περιμέναμε, η ώρα που θα απολαμβάναμε το φαγητό. Οι πρώτες μπουκιές έδειξαν αμέσως ότι θα ακολουθήσει μια μοναδική γευστική εμπειρία. Οι πεντανόστιμες ‘ψητές’ γαρίδες, ήρθαν ωμές από τη μέση και κάτω και μόνο το κεφάλι τους έδινε ένα ξεχωριστό άρωμα καπνού. Οι κροκέτες ντομάτες έκαναν μια δροσιστική έκρηξη στο στόμα μας, αμέσως μετά τo τραγανό και λιπαρό δέρμα χοιρινού σερβιρισμένο πάνω σε νούφαρο.

Οι πάγκοι της ανοιχτής κουζίνας, τακτοποιημένοι σαν χειρουργείο. Οι σερβιτόροι μας ήταν οι μάγειρες και η ηρεμία τους, case study για κάθε εστιατόριο. Όταν το Chicken Sashimi έφτασε μπροστά μας, νομίζω ότι χλώμιασα! Δεν ήθελα να φάω ωμό κοτόπουλο σε καμία περίπτωση…Όταν ο Γιώργος Χριστογιάννης, ο Γιαννιώτης μάγειρας που δουλεύει στο Dos Palillos, μου εξήγησε τη διαδικασία σερβιρίσματος αυτού του πιάτου, καθησυχάστηκα και το δοκίμασα! Έκλεισα τα μάτια και απόλαυσα μία από τις νοστιμότερες μπουκιές της ζωή μου! “Βάλε μπόλικο wasabi, σκοτώνει τα πάντα.” με συμβούλευσε ο Γιώργος και η δεύτερη μπουκιά ήταν καυτερή και απολαυστική! Αφού ρουφήξαμε λαίμαργα τον ζωμό των Xiao Long Bao και τα φάγαμε με μία μπουκιά, ήρθαν και τα Αχνιστά Μύδια σε πράσινο ζωμό καρύδας να απογειώσουν τη γεύση μας με το ποσέ αυγό ορτυκιού στη μέση του πιάτου να μας κάνει να περιμένουμε με ανυπομονησία τη συνέχεια του μενού.

Το πιάτο που ακολούθησε ήταν ο παράδεισός μου, συκώτι πεσκανδρίτσας tsukudani με μανιτάρι shitake ενώ τα ωμά ψαρικά που βουτούσαμε μόνοι μας στο ζωμό ψαριού που έβραζε μπροστά μας,ξετρέλανε τον Δημήτρη. Οι φήμες που ακούσαμε ότι στο Dos Palillos θα φάμε τα καλύτερα Dumplings με γαρίδες και χοιρινό, επιβεβαιώθηκαν όταν έφτασαν στο τραπέζι.

Το δείπνο μας ολοκληρώθηκε με 2 υπέροχα γλυκά: Ένα manju (πάστα από φασόλια) με πράσινο τσάι και ένα Ninyo-yaki (γεμιστή ζύμη) που μας είπαν να βάλουμε ολόκληρο στο στόμα. Ένα ζεστό κύμα σοκολάτας, γέμισε το στόμα μας και καθάρισε κάθε γεύση ψαριού και κρέατος που είχαμε απολαύσει.

O Vicenc Paya μας περίμενε στο Bar για να μας δείξει περήφανος το βιβλίο του Dos Palillos που ετοιμάζει. Ο Albert τον έχει εμπιστευτεί για να βγάλει τις φωτογραφίες, να καταγράψει τις συνταγές και να το στήσει, όπως εμπιστεύτηκε τον ίδιο κάποτε ο Ferran. Ήπιαμε μια τελευταία γιαπωνέζικη μπίρα και είδαμε πρώτοι τις σκοτεινές φωτογραφίες που θα γέμιζαν τις σελίδες του πρώτου τους βιβλίου.

Φύγαμε γεμάτοι από γεύση, εικόνες και αρώματα. Το Dos Palillos, είναι σίγουρα το μέρος που θα επισκεφτούμε ξανά στο επόμενο ταξίδι στην πρωτεύουσα της Καταλονίας. 

#LoveOnly,
Madame Ginger