Κτήμα Ναρλής: Μια must-do γαστρονομική εμπειρία

Επισκέφτηκα τη Σίφνο στις αρχές Σεπτέμβρη, για να παρακολουθήσω τα δρώμενα του 10ου Φεστιβάλ Κυκλαδικής Γαστρονομίας “Νίκος Τσελεμεντές”, ένα φεστιβάλ που έχει γίνει θεσμός πια και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των ντόπιων, των γειτονικών νησιών αλλά και όσους ενδιαφέρονται για την γαστρονομία γενικότερα και την κυκλαδίτικη ειδικότερα. Όταν φτάνεις σε ένα νησί, ειδικά στο μέγεθος της Σίφνου, μέσα σε λίγες ώρες έχεις μάθει τα “καλά”, αυτά που πρέπει να δοκιμάσεις οπωσδήποτε. Το Κτήμα Ναρλής είναι από αυτό που ακούγαμε συνέχεια και δεν μπορούσαμε να μην επισκεφτούμε.

Για να επισκεφτείς το κτήμα, πρέπει να είσαι παρέα και να ειδοποιήσεις λίγες μέρες πριν. Δεν είναι δηλαδή εστιατόριο που πας, κάθεσαι και παραγγέλνεις. Είναι μια ολόκληρη εμπειρία που θα πάρεις μαζί σου και θα θυμάσαι για πάντα. Ο Γιώργος, ένας γλυκύτατος άνθρωπος με καλά μάτια που χαμογελάει και λάμπει το δωμάτιο, ξεκινάει να μαγειρεύει μαζί με τους επισκέπτες και τους μαθαίνει να μαγειρεύουν τα παραδοσιακά σιφνέικα εδέσματα, όπως τη ρεβυθάδα, το μαστέλο και τους ρεβυθοκεφτέδες. Δεν αρκείται όμως σε αυτό. Ενδιάμεσα σε μορφώνει σε θέματα γεωργίας, σπόρων, γεωργικής καλλιέργειας αλλά και εποχικότητας των προϊόντων της Γης.

Όταν στρώθηκε το τραπέζι και άρχισαν να έρχονται τα φαγητά, τα πηρούνια πήραν φωτιά. Οι μπάμιες ένα γλύκισμα, η ρεβυθάδα χυλωμένη με τα ρεβύθια καλοβρασμένα, το μαστέλο ένα ποίημα και οι ρεβυθοκεφτέδες τραγανοί απέξω με μπόλικα μυρωδικά άρα και άρωμα. Ώρες πολλές κράτησε το γεύμα μας, αφού πιάναμε την συζήτηση με τον Γιώργο μία για το σουσάμι που καλλιεργεί μόνος του και έτρεξε να μας φέρει ένα κλαδί να το δούμε, μία για τους σπόρους του καρπουζιού ή της κολοκύθας που βάζουν οι Αμερικάνοι στις τσέπες τους για να τους πάνε πίσω στην χώρα τους που απαγορεύεται να αγοράζουν και μία για τις συνταγές του που πρέπει να σημειώσουμε για να γυρίσουμε πίσω στις πόλεις και να απογοητευτούμε που δεν μπορούμε να πετύχουμε την ίδια γεύση αφού δεν έχουμε την ίδια πρώτη ύλη.

Την αγάπησα αυτήν την φάρμα, όσο αγάπησα το φαλακρό Κυκλαδονήσι. Το μαστέλο και το χαμόγελο του Γιώργου, είναι μια καλή αφορμή να ξαναπάρω το καραβάκι για να ταξιδέψω μέχρι τη Σίφνο. Να κάνω βόλτες στα υπέροχα χωριά της, να δω το ηλιοβασίλεμα από το μοναστήριο του Αγίου Συμεών, να φάω καππαροσαλάτα από κάππαρη ξερή και γυλωμένη μανούρα και να ξανασυναντήσω τους φίλους μου τα γαϊδουράκια με τα μαλακά ρουθούνια και την ζεστή ανάσα. Μετράω αντίστροφα λοιπόν για το πρώτο Σαββατοκύριακο με καλό καιρό αλλά και για τον επόμενο Σεπτέμβρη για το 11ο Φεστιβάλ Κυκλαδικής Γαστρονομίας “Νίκος Τσελεμεντές”.

Αν δεν έχετε ξυλόφουρνο, μπορείτε να φτιάξετε το κατσικάκι του Γιώργου και σε συμβατικό φούρνο, αρκεί να έχετε μία γάστρα. Ψήνετε για 2 ώρες στους 220oC σκεπασμένη με αλουμινόχαρτο και 4 ώρες στους 150oC.  

#LoveOnly,
Madame Ginger