Δοκιμάσαμε τις Γεωργιανές πίτες της Αριστοτέλους
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
- Words: Madame Ginger
Παραπολύ αγχωμένοι παρκάρουμε στη Φυλής. Οι συνήθεις ύποπτοι, ο κολλητός κι εγώ. Όταν συνειδητοποιήσαμε ότι το θέατρο ξεκινά 20:30 αντί για 21:00 που είχαμε υπολογίσει, ήταν ήδη αργά. Ήταν δίπλα στο σπίτι μου και η ώρα ήταν 20:40. Παρ’όλα αυτά είπαμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας η οποία όμως σήμερα δεν μας συμπαθεί και πολύ αφού φάγαμε και μια περιποιημένη χυλόπιτα στο θέατρο συνοδεία υποτιμητικού βλέμματος “ας μην αργούσατε τριανταπέντε λεπτά”.
Παίρνοντας τον δρομο της επιστροφής για το αμάξι, ένιωσα σα να περπατάω στην κεντρική λεωφόρο της αραβικής περιοχής Jaffa στο Τελ Αβίβ. Μικρά παντοπωλεία με αραβικά καλούδια, κομμωτήρια με πλαστικοποιημένες φωτογραφίες αγοριών με χαίτη και μουστάκι παραλία στο άνω χείλος, χαμηλά πλαστικά σκαμπό ροζ, λευκά και πράσινα, η μυρωδιά του μήλου και της κανέλας από τους ναργιλέδες να πλανιέται και γυναίκες με μωρά και κοριτσάκια με τρύπες στα αυτιά και περασμένα χρυσά σκουλάρικάκια να φωνάζουν σε μια γλώσσα μαγική με πολλά “χι”,”κάππα” και κοφτές ανάσες.
“Κοίτα δεξιά”, μου λέει. Παραδοσιακές γεωργιανές πίτες. Ένα υποκίτρινο φως βγαίνει από το μαγαζί και φωτίζει την ταμπέλα-αυτοκόλλητο με τα σιτάρια και τις πίτες. Μπαίνουμε μέσα και το ψημένο αλεύρι, γεμίζει τα ρουθούνια μας….
Ζύμη γλυκιά και ελαστική, υπόξινη αλλά και γλυκιά, με τις καμμένες και σκασμένες φουσκάλες, να είναι το νοστιμότερο κομμάτι.
Ένα μεγάλο ανάποδο πηγάδι κι ένας άντρας ψηλός, γεροδεμένος και σοβαρός με δυό σίδερα στα χέρια του. Δίπλα του ένας ψιλόλιγνος, μελαχροινός Γεωργιανός δουλεύει τα ωμά ζυμάρια στα χέρια του με τρομερή ταχύτητα. Πίτα με τυρί σουλκούνι, με κιμά, με λουκάνικο, με πατάτα, διαβάζω. Άραβες και (μάλλον) Γεωργιανοί μπαίνουν στην ουρά και φεύγουν με τσάντες γεμάτες κάτι τεράστια ψωμιά σαν λαγάνες, αρκετά πιο λεπτές και χωρίς το σουσάμι.
Ο παραδοσιακός θολωτός φούρνος της Γεωργίας μοιάζει με ανάποδο πηγάδι.
“Έλα μέσα”, μας λέει ο αγέλαστος ψήστης. “Κοίτα”. Στον πάτο του “πηγαδιού” μεγάλες αντιστάσεις καίνε σε τεράστιες θερμοκρασίες. Στα πλαϊνά κολλημένες οι μεγάλες λαγάνες χωρίς το σουσάμι και οι μικρές γεμιστές, αφράτες όπως φαίνονται πιτούλες. Ο ψηλόλιγνος δίνει στον ψήστη ένα καρβέλι, εκείνος το πετάει στο καυτό πλαϊνό και σε 2-3 λεπτά το ξεκολλάει με τις βέργες του και το δίνει στην Τίνα που κρατάει το ταμείο (από το Τιτίνα, σαν μια παλιά βασίλισσα της Γεωργίας. Το όνομα της προγιαγιάς μου).
Στα 200 μέτρα μέχρι να φτάσουμε στο αμάξι, έχουμε φάει το μισό ψωμί και την μισή πίτα με τυρί (χατσαπούρι). Ζύμη ελαστική, υπόξινη αλλά και γλυκιά, με τις καμμένες και σκασμένες φουσκάλες, να είναι το νοστιμότερο κομμάτι.
Το φουσκωμένο ζυμάρι ψήνεται στον φούρνο 2-3 λεπτά και
Έφτασα σπίτι ενθουσιασμένη και έκατσα απευθείας να γράψω αυτό το κείμενο. Θυμήθηκα ταξίδια σε αγορές αραβικές και ασιάτικες. Αν με ρωτάτε, μου αρέσει αυτή η περιοχή. Την λατρεύω. Έχει έναν αέρα ανατολίτικο που με μαγεύει. Και ως αθεράπευτα ρομαντική πιστεύω (και όχι ελπίζω) ότι μια μέρα θα ζούμε όλοι αρμονικά. Και θα τρώμε παραδοσιακές γεωργιανές πίτες παρέα.
Η παραδοσιακή γεωργιανή πίτα λέγεται χατσαπούρι και είναι σαν πολύ λεπτό λαδόψωμο με ένα αλμυρό και ελαστικό τυρί.
Παραδοσιακές Γεωργιανές Πίτες – Αριστοτέλους 79, Αθήνα.
#LoveOnly,
Madame Ginger
Θέλουμε την γνώμη σας!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
- Words: Madame Ginger
Κόοοοοοοολαση! έχει γεωργιανό φούρνο και Φωκίωνος Νέγρη με Αγ. Ζώνης!
Είναι πεντανοστιμο, μας κέρασε κάποτε μια κυρία στο μετρό, τα καλά του να συνοδευεσαι από το παιδάκι σου, και δεν πρόλαβα να ρωτήσω από που το είχε αγοράσει. Οπότε ευχαριστώ πολύ!!!
Ειμαι γεωργιανη….αν πατε καποτε στι γεωργια δοκιμαστε και το χινκαλι θα παθετε πλακα….
Eχω συζηγο ΠΟΝΤΙΑ απο την Γεωργια και οταν δοκιμασα το Χατσατπουρι εθιστηκα ειναι κολαση καθως επισης και πολλα αλλα που εχει η Γεωγιανη κουζινα ,
Γιωργος Εγρες Καστορια
Δυστυχώς, έχει υποβαθμιστεί η ποιότητα, άποψη που την ασπάζονται και γεωργιανοί Το τυρί στο χατσαπούρι το βλέπεις μόνο με κυάλια.
Πέρασα χθες από εκεί. Αυτή η πίτα με το τυρί είναι καταπληκτική